Συστάδα με κουκουναριές στην Καλογριά Αχαϊας

Ιδιαίτερα σημαντικό για τους υγροτόπους είναι και το κοινοτικό δίκαιο. Πρόκειται κυρίως για δυο οδηγίες: την 79/409/ΕΟΚ - περί διατήρησης της άγριας ορνιθοπανίδας - και την 92/43/ΕΟΚ - περί διατήρησης των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας. Οι οδηγίες αυτές επιβάλλουν στα κράτη - μέλη υλοποίηση συγκεκριμένων μέτρων προστασίας όχι μόνον της χλωρίδας και πανίδας που αναφέρονται στους καταλόγους τους, αλλά και των βιοτόπων τους (υγρότοποι, δάση), αφού μόνον έτσι διασφαλίζεται η επιβίωσή τους, η οικολογική ισορροπία και η ύπαρξη ενός συνεκτικού δικτύου προστατευομένων βιοτόπων σε όλη την Ευρώπη, όπως αυτό που έχει καθιερωθεί με την ονομασία NATURA 2000.
Το εθνικό δίκαιο περιλαμβάνει πληθώρα νόμων, Π.Δ., Υπουργικών Αποφάσεων, όπως η δασική νομοθεσία (ΝΔ 86/69, Ν 998/97), ο Ν 1650/86 για το περιβάλλον, ο Ν 1739/87 για τους υδατικούς πόρους, το ΠΔ 67/81 για την προστασία των απειλουμένων ειδών χλωρίδας και πανίδας, ο αλιευτικός κώδικας κ.α.
Τα τελευταία χρόνια έγιναν αρκετά θετικά βήματα, κυρίως ως προς την προσπάθεια νομικής κατοχύρωσης των υγροτοπικών συστημάτων - ιδιαίτερα των υγροτόπων Ραμσάρ - μέσω ΠΔ που τους οριοθετούν, ρυθμίζουν τις χρήσεις των φυσικών τους πόρων και δρομολογούν την ολοκληρωμένη διαχείρισή τους με την ενεργό συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών.