Εικ.1. Νεκρωτικές κηλίδες σε φλοιό μαύρης λεύκης

Εισαγωγή
Στην Ελλάδα η λεύκη καλλιεργείται συστηματικά, τόσο από το δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα, ήδη από τη δεκαετία του 1950. Πρόκειται για ένα ταχυαυξητικό δασοπονικό είδος, με σημαντική απόδοση σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα. 'Οπως όλα τα ταχυαυξητικά είδη που καλλιεργούνται σε φυτείες, είναι ευπαθές σε προσβολές τόσο από έντομα όσο και από μύκητες. Η ασθένεια της νέκρωσης του φλοιού, που προκαλείται από το μύκητα Dothichiza populea, είναι μία από τις πιο επικίνδυνες διεθνώς, προσβάλλει δε σε διαφορετικό βαθμό τους διαφόρους κλώνους λεύκης. Περισσότερο ευαίσθητες είναι λεύκες νεαρής ηλικίας, είτε βρίσκονται στο φυτώριο είτε σε φυτείες.

Εικ. 2. Νεκρωτικές κηλίδες σε ξύλο λεύκης μετά την αφαίρεση του φλοιού

Συμπτώματα
Η ασθένεια εκδηλώνεται με πρόωρο κιτρίνισμα των φύλλων, φυλλόπτωση και εμφάνιση κηλίδων χρώματος καφέ, ως σχεδόν μαύρου στο φλοιό. Ο φλοιός είναι βυθισμένος στις κηλίδες (Εικ. 1). Αν στα σημεία αυτά αφαιρέσουμε το φλοιό, παρατηρούμε μεταχρωματισμό των ιστών σε ομόκεντρους κύκλους, χρώματος καφέ ως μαύρου ή σπανιότερα κοκκινωπού και νέκρωση του καμβίου (Εικ. 2).