Το
Γεωργικό Εισόδημα στην Ελλάδα
Α.
Ορισμός και μέθοδος υπολογισμού του γεωργικού εισοδήματος στην Κοινότητα
Η
θέσπιση και άσκηση οποιασδήποτε πολιτικής, και μάλιστα κοινής όπως της ΚΑΠ, θα ήταν
«κενό γράμμα» αν δεν βασιζόταν σε ασφαλή και αξιόπιστη βάση στατιστικών και
άλλων πληροφοριών. Η συλλογή επομένως των απαραίτητων στατιστικών δεδομένων
βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων, αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την υιοθέτηση
των απαιτούμενων μέτρων.
Με
στόχο κυρίως την στατιστική αξιοπιστία σημαντικών μεγεθών, όπως αυτό του
γεωργικού εισοδήματος, έχει υιοθετηθεί μιά ενιαία μεθοδολογία υπολογισμού τους
που επιτρέπει, μεταξύ άλλων, την ασφαλή συγκρισιμότητα των αντίστοιχων
στοιχείων μεταξύ των Κρατών μελών.
Στα
πλαίσια του Ολοκληρωμένου Ευρωπαϊκού Συστήματος Οικονομικών Λογαριασμών (European System of Accounts) έχουν αναπτυχθεί οι Οικονομικοί Λογαριασμοί για τη
Γεωργία (European Agricultural Accounts),
στο σύστημα των οποίων βασίζονται οι εκτιμήσεις του αγροτικού εισοδήματος καθώς
και των επί μέρους δεικτών.
Τα
δεδομένα καλύπτουν το εισόδημα που αποκτάται από την παραγωγή πρωτογενών και
δευτερογενών προϊόντων «Γεωργίας και Θήρας», εξαιρουμένων των εισοδημάτων των αγροτικών
νοικοκυριών που προέρχονται από μη γεωργική απασχόληση (ημερομίσθια, μισθοί,
συντάξεις εισόδημα από περιουσία). Με άλλα λόγια, το εισόδημα από την γεωργική
δραστηριότητα ταυτίζεται εννοιολογικά με αυτό που θεωρούμε ως εισόδημα του
(επαγγελματία) παραγωγού.
Πρέπει
να τονιστεί, ότι το τελικό προϊόν που είναι το σημείο εκκίνησης για τον
υπολογισμό του αγροτικού εισοδήματος καθώς και των τριών επιμέρους δεικτών
(βλέπε παρακάτω), δεν περιλαμβάνει προϊόντα που χρησιμοποιούνται από την
εκμετάλλευση για αυτοκατανάλωση, όπως π.χ. σπόροι και ζωοτροφές. Το γεγονός
αυτό δεν επηρεάζει τις εκτιμήσεις της προστιθέμενης αξίας και τους δείκτες του
εισοδήματος αφού η αξία των συγκεκριμένων προϊόντων δεν συμπεριλαμβάνονται κατά
την εκτίμηση της αξίας της ενδιάμεσης κατανάλωσης, δηλαδή των αναλώσιμων
εισροών που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή.
Το
γεωργικό εισόδημα καθώς και οι τρεις δείκτες που το αφορούν, υπολογίζονται ως
εξής:
Ακαθάριστη
Πρόσοδος |
- |
Ενδιάμεση Κατανάλωση |
= |
Ακαθάριστη Προστιθέμενη Αξία (σε τιμές αγοράς) |
|
+ |
Επιδοτήσεις |
- |
Φόροι επί της παραγωγής |
= |
Ακαθάριστη αξία παραγωγής σε τιμές συντελεστών
παραγωγής |
|
|
- |
Αποσβέσεις |
= |
Καθαρή προστιθέμενη αξία παραγωγής σε τιμές συντελεστών
παραγωγής |
|
|
- |
Ενοίκια, Τόκοι |
= |
Καθαρό εισόδημα από γεωργική δραστηριότητα της
συνολικής ανθρώπινης εργασίας |
|
|
- |
Αμοιβή ανθρώπινης εργασίας
(μη οικογενειακής) |
= |
Καθαρό εισόδημα από γεωργική δραστηριότητα της συνολικής
οικογενειακής ανθρώπινης εργασίας |
Δείκτης A =
Αποπληθωρισμένη καθαρή προστιθέμενη αξία παραγωγής σε
τιμές συντελεστών παραγωγής
διαιρεμένο με τις
συνολικές Μονάδες Ανθρώπινης Εργασίας (ΜΑΕ).
Δείκτης B =
Αποπληθωρισμένο καθαρό εισόδημα από γεωργική
απασχόληση της συνολικής ανθρώπινης εργασίας
διαιρεμένο με
τις συνολικές Μονάδες Ανθρώπινης Εργασίας
(ΜΑΕ).
Δείκτης C =
Αποπληθωρισμένο καθαρό εισόδημα από γεωργική
απασχόληση
της οικογενειακής ανθρώπινης εργασίας
διαιρεμένο με τις συνολικές Μονάδες Ανθρώπινης Εργασίας (ΜΑΕ).
Ο σημαντικότερος από τους
τρεις παραπάνω δείκτες που χρησιμοποιείται ευρέως για την σύγκριση της εξέλιξης
του γεωργικού εισοδήματος μεταξύ των κρατών μελών είναι ο Δείκτης Α. Ο συγκεκριμένος δείκτης μετράει την μεταβολή του πραγματικού γεωργικού εισοδήματος (της
καθαρής προστιθέμενης αξίας παραγωγής σε τιμές συντελεστών παραγωγής) σε σχέση
με την μεταβολή του συνολικού εργατικού δυναμικού που απασχολείται στον
πρωτογενή τομέα εκφρασμένο σε Μονάδες Ανθρώπινης Εργασίας (ΜΑΕ) πλήρους
απασχόλησης.